Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΑΠΝΟΙΑΣ CMAS TENERIFE SPAIN

        
 
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΑΠΝΟΙΑΣ CMAS TENERIFE SPAIN 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΕΩΣ 4 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2011

ΑΡΘΡΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΒΥΘΟΣ

Του Αποστόλου Μπέλλου  
Εκπαιδευτή Εκπαιδευτών Ελεύθερης κατάδυσης FDI, CMAS,ΕΟΥΔΑ, Διεθνή κριτή CMAS

Φώτο
Nora Camara- Απόστολος Μπέλλος
Υ/β φωτο Juammy Alemany

H CMAS ( CONFEDERATION MONDIALE DES ACTIVITIES SUBAQUATIQUES) είναι η παγκόσμια Συνομοσπονδία Υποβρύχιας Δραστηριότητας, η οποία είναι μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπης.

Η CMAS ιδρύθηκε το 1959 και μέλη της μπορούν να είναι μόνο ομοσπονδίες κρατών, οι οποίες έχουν αθλητική αναγνώριση και υπάγονται στα Υπουργεία Αθλητισμού των χωρών που ανήκουν. Οι αθλητές που συμμετέχουν στους αγώνες έχουν αθλητικά δελτία από τον όμιλό τους και την Ομοσπονδία τους καθώς και ειδική αθλητική άδεια που παρέχεται από την CMAS.H Ελληνική Ομοσπονδία Υποβρύχιας Δραστηριότητας (Ε.Ο.Υ.Δ.Α) είναι ο επίσημος φορέας που υπάγεται στην ΓΓΑ και σύμφωνα με τον αθλητικό νόμο, διοργανώνει αναγνωρισμένους εθνικούς ή διεθνείς αγώνες και σχηματίζει εθνική ομάδα.

«Πρέπει οπωσδήποτε να πάς στην Τενερίφη και να είσαι κριτής στο παγκόσμιο πρωτάθλημα άπνοιας της CMAS. Πρέπει να είσαι μέσα στην διοργάνωση και να δεις από κοντά όλες τις λεπτομέρειες αν θες να κάνουμε το επόμενο Παγκόσμιο εδώ.»

 Έτσι μου είπε ο πρόεδρος της ομοσπονδίας ο κ. Αναγνώστου όταν ήμασταν στην Κάλυμνο για το σχολείο Διεθνών Κριτών CMAS που οργάνωσε η ομοσπονδία
Ναι αλλά είναι μακριά , είναι πολλά τα έξοδα και το κυριότερο ..μου καταστρέφει τις διακοπές  γιατί η περίοδος από 29 Αυγούστου έως 5 Σεπτεμβρίου μου έτρωγε μια από τις δύο βδομάδες άδειας. Άσε που τότε θα είναι καλή περίοδος για ψάρεμα, άσε που δεν θα έχω παρέα, και διάφορα τέτοια .

Αυτά σκεφτόμουνα στη Μαδρίτη περιμένοντας το αεροπλάνο της ανταπόκρισης που θα με μετέφερε στην Τενερίφη.
Η Τενερίφη είναι το μεγαλύτερο από τα Κανάρια νησιά και βρίσκεται απέναντι από τις ακτές της Βόρειας Αφρικής σε απόσταση 350χμ. από το Μαρόκο.
Η Τενερίφη είναι ηφαιστειογενές νησί και το νότιο τμήμα του είναι γυμνό σχεδόν από βλάστηση με την μαύρη ηφαιστειακή πέτρα να κυριαρχεί παντού, ενώ το βόρειο τμήμα του είναι καταπράσινο και έχει το τρίτο μεγαλύτερο ηφαίστειο στον  κόσμο.
Διοικητικά αν και ανήκει στην Ισπανία έχει μεγάλο βαθμό αυτονομίας και την δική της ομοσπονδία την FEDECAS που υπάγεται στην FEDAS την Ισπανική ομοσπονδία η οποία είναι μέλος της CMAS. H FEDECAS είχε αναλάβει την διοργάνωση του παγκοσμίου πρωταθλήματος υπό την επίβλεψη της FEDAS και της CMAS.


Μετά από μια ήρεμη πτήση αλλά πολλές ώρες στο πόδι( ξεκίνησα 6:30 το πρωί και έφτασα 5μμ το απόγευμα τοπική ώρα,7μμ δική μας), έφτασα στην Τενερίφη.
Στο αεροδρόμιο με περίμενε η Monica, μια υπερδραστήρια Ισπανίδα που ήταν μέσα σε όλα και με οδήγησε στο ξενοδοχείο ξεναγώντας με στην διαδρομή.

Φθάνοντας στο ξενοδοχείο, οδηγήθηκα στο γραφείο της διοργάνωσης όπου γίνεται η καταχώρηση και διαπίστευση των ομάδων, των αθλητών, των προπονητών, των κριτών και παρέλαβα το πάσο με το όνομά μου την ιδιότητα μου και την χώρα προέλευσης.
Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα θα ήμουν κριτής, μέλος της διοργάνωσης και παράλληλα η δραστηριότητά μου στο παγκόσμιο πρωτάθλημα θα ήταν υπό εξέταση από τον πρόεδρο της επιτροπής άπνοιας , η τελική δοκιμασία σαν να λέμε, για να καταχωρηθώ ως Διεθνής κριτής CMAS , που σημαίνει  πλέον ότι θα ορίζομαι από την CMAS ως αρχικριτής σε παγκόσμιους και διεθνείς αγώνες.Επίσης  να οργανώνω σχολεία κριτών στην Ελληνική Ομοσπονδία καθώς και  διοργάνωση διεθνών αγώνων ελεύθερης κατάδυσης σύμφωνα πάντα με τους νέους κανονισμούς της CMAS που ισχύουν από το 2010.

H CMAS ( CONFEDERATION MONDIALE DES ACTIVITIES SUBAQUATIQUES) είναι η παγκόσμια Συνομοσπονδία Υποβρύχιας Δραστηριότητας, η οποία είναι μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπης.

Η CMAS ιδρύθηκε το 1959 και μέλη της μπορούν να είναι μόνο ομοσπονδίες κρατών, οι οποίες έχουν αθλητική αναγνώριση και υπάγονται στα Υπουργεία Αθλητισμού των χωρών που ανήκουν. Οι αθλητές που συμμετέχουν στους αγώνες έχουν αθλητικά δελτία από τον όμιλό τους και την Ομοσπονδία τους καθώς και ειδική αθλητική άδεια που παρέχεται από την CMAS.
Σύμφωνα με την Ελληνική νομοθεσία μπορεί να υφίσταται μόνο μια αναγνωρισμένη Ομοσπονδία σε κάθε άθλημα, και να διοργανώνει τοπικούς, εθνικούς ή διεθνείς αγώνες. Η ΕΟΥΔΑ μέχρι τώρα είχε διοργανώσει λίγους αγώνες  Ε/Κ αλλά από πέρυσι με την αναμόρφωση των κανονισμών και την ανάληψη αρμοδιοτήτων από την επιτροπή άπνοιας της ΕΟΥΔΑ , άνοιξε ο δρόμος για την διοργάνωση επίσημων πρωταθλημάτων εθνικών και διεθνών.

H Ελληνική Ομοσπονδία είναι ο επίσημος φορέας που υπάγεται στην ΓΓΑ και σύμφωνα με τον αθλητικό νόμο, διοργανώνει αναγνωρισμένους εθνικούς ή διεθνείς αγώνες και σχηματίζει εθνική ομάδα.

Η Ελληνική Ομοσπονδία και η επιτροπή άπνοιας ήδη έχουν ξεκινήσει σχολεία κριτών άπνοιας τα οποία θα συνεχιστούν και ήδη προγραμματίζεται η οργάνωση επίσημου Πανελλήνιου Πρωταθλήματος για σχηματισμό επίσημης Εθνικής ομάδας άπνοιας για αντιπροσώπευση της χώρας στους αγώνες της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας CMAS.


Μετά λοιπόν από τις διαδικασίες διαπίστευσης, έγινε η τελετή έναρξης του Πρωταθλήματος με όλη την επισημότητα καθώς παρευρίσκονταν εκπρόσωποι της CMAS, ο πρόεδρος της αθλητικής επιτροπής και ο πρόεδρος της επιτροπής άπνοιας.



  





Εκτός από την τελετής έναρξης έγινε μια πολύ ωραια παρέλαση των εθνικών ομάδων που συμμετείχαν με τις σημαίες των κρατών υπό τους ήχους της μπάντας της Τενερίφης και το όλο κλίμα ήταν όμορφο δίνοντας αίσθηση γιορτής και φιλικού συναγωνισμού, καθώς οι αθλητές όλων των χωρών μετά την παρέλαση μαζεύτηκαν στο σαλόνι του ξενοδοχείου  αντάλλαζαν αστεία, και συζητούσαν για θέματα που αφορούν το άθλημα της άπνοιας.



Το πρόγραμμα των αγώνων είχε διάρκεια 7 ημερών και περιλάμβανε τα αθλήματα :

Δυναμική άπνοια με πτερύγια η μονοπέδιλο.
Στατική άπνοια
Jump Blue

Και στα τρία αθλήματα είχαμε ανδρική και γυναικεία κατηγορία και όσον αφορά την δυναμική άπνοια, την μια ημέρα θα διεξάγονταν προκριματικοί αγώνες όπου συμμετείχαν όλοι οι αθλητές και την επόμενη θα είχαμε τον τελικό όπου συμμετείχαν οι 8 πρώτοι της κατάταξης του προκριματικού. Στον προκριματικό αγώνα έπαιρναν σειρά εκκίνησης άνδρες και γυναίκες ανάμικτα, αλλά με διαφορετική κατάταξη βέβαια..

Τετάρτη πρωί λοιπόν και δυο πούλμαν έξω από το ξενοδοχείο περιμένουν να μεταφέρουν τους αθλητές, τους κριτές, και την οργανωτική επιτροπή στην Santa Cruz και στην πισίνα για τον προκριματικό αγώνα της Δυναμικής. Οι συμμετέχοντες ήταν 48 άτομα και ο χρόνος εκκίνησης από αθλητή σε αθλητή ήταν 6 λεπτά. Αυτό σημαίνει για τους κριτές περίπου πέντε ώρες στον ήλιο και για τους αθλητές σημαίνει στρες καθώς πρέπει να επιτύχουν μια επίδοση τέτοια που θα τους κατατάξει στην τελική οκτάδα, όχι όμως τόσο μεγάλη ώστε να τους εξαντλήσει για τον τελικό.

Τον αγώνα ξεκινάει η Roberta Arellano από το Equador και ολοκληρώνει με άνεση επίδοση 176.51 μέτρα που τελικά θα την κατατάξουν 7η.

Ο αγώνας κυλάει σύμφωνα με το πρόγραμμα έχοντας αρκετές επιδόσεις πάνω από τα 200 μέτρα για τους άνδρες και πάνω από 170 μέτρα για τις γυναίκες.
Υπήρξαν δυο ακυρώσεις για λάθος εκκίνησης (πρέπει να αγγίξεις υποχρεωτικά τον τοίχο της πισίνας στην εκκίνηση και στις στροφές) , καθώς και δυο ακυρώσεις για μη ολοκλήρωση του προβλεπόμενου πρωτοκόλλου, το οποίο η CMAS έχει καθορίσει σε μια προσπάθεια να είναι όσο πιο αντικειμενικό και εμφανές για τον αθλητή.
Έτσι κατά την έξοδο του ο αθλητής μπορεί να πιαστεί από τις διαδρομές η τον τοίχο της πισίνας, η από μια συσκευή επίπλευσης και ο κριτής αφού μετρήσει 5 δευτερόλεπτα του προτείνει ένα κίτρινο δίσκο διαμέτρου 20cm τον οποίο πρέπει να αγγίξει ο αθλητής με το χέρι του στα επόμενα 5 δευτερόλεπτα για να είναι έγκυρη η προσπάθεια.
Ακολούθως πρέπει να παραμείνει υπό επιτήρηση για 15 δευτερόλεπτα, επιπλέοντας χωρίς βοήθεια και τότε η προσπάθεια καταγράφεται ως έγκυρη.

Τέλος των προκριματικών λοιπόν, επιστροφή στο ξενοδοχείο , φαγητό, συγκέντρωση κριτών για έκδοση αποτελεσμάτων, και ξεκούραση. Το βράδυ συγκέντρωση αρχηγών ομάδων και οργανωτών για διευκρινήσεις και απορίες για τον αυριανό τελικό.

Πέμπτη πρωί πάλι στο κολυμβητήριο, σαφώς λιγότεροι γιατί συμμετέχουν μόνον οι οκτώ πρώτοι άνδρες και οι οκτώ πρώτες γυναίκες.

Τα πράγματα είναι πιο εύκολα για τους οργανωτές αλλά οι αθλητές σε μεγαλύτερη ένταση ολοκληρώνουν τον αγώνα που αναδεικνύει νικητή στους άνδρες τον Goran COLAK από την Κροατία με νέο παγκόσμιο ρεκόρ στα 250 μέτρα. Ο Andrea VITTURINI με 223,63 μέτρα, ο Aldo STRADIOTI με 219,25 μέτρα και ο Michelle FUCARINO με 214,36 κλείνουν την πρώτη τετράδα κάνοντας τον τελικό να μοιάζει με Ιταλική υπόθεση , αλλά ο Goran είναι  πρώτος με διαφορά.

Στις γυναίκες η Ιταλίδα Iaria BONIN με 202 μέτρα παίρνει την πρώτη θέση και το χρυσό από την Γαλλίδα Georgette RAYMOND που δεν έστριψε και έμεινε στα 200 μέτρα. Τρίτη η Κροάτισσα Dajana ZORETIC κλείνει τον κύκλο των μεταλλίων.

Επιστροφή λοιπόν με τους Ιταλούς να δείχνουν την χαρά τους με τον γνωστό τρόπο. Φαγητό, meeting, ξεκούραση και το βράδυ συγκέντρωση αρχηγών για τον αυριανό αγώνα στατικής.
Παρασκευή πρωί ξανά στην γνώριμη πλέον πισίνα αλλά στη ρηχή μεριά τώρα, όπου έχει δημιουργηθεί μια ζώνη προθέρμανσης και τέσσερις ζώνες αγώνα, ώστε να διαγωνίζονται ταυτόχρονα τέσσερις αθλητές και να τρέχει  ο αγώνας χωρίς να τραβήξει πολύ σε διάρκεια. Ο χρόνος εκκίνησης έχει ορισθεί σε 15λεπτά από αθλητή σε αθλητή.

Ο αγώνας ξεκινάει και είμαι κριτής χρονομέτρης στη ζώνη 3 μαζί με έναν Ισπανό ο οποίος είναι πρόεδρος ενός ναυτικού ομίλου της Τενερίφης και ο άνθρωπος νομίζει ότι επειδή είπα δυο τρία ισπανικά , ότι μπορώ και να τα μιλήσω . Τέλος πάντων αν κατάλαβα καλά , μου εξηγούσε τα προβλήματα που έχει ο όμιλός του από τα πολλά επίπεδα ηγεσίας που έχει η Ισπανία, όχι μόνο στο αθλητισμό αλλά γενικά στην κυβερνητική τακτική. Τι  να του πω εγώ τώρα ότι είναι προτιμότερο ένα πολυεπίπεδο γραφειοκρατικό σύστημα που δουλεύει, αντί για μια ανοργάνωτη και ευκαιριακή δημόσια διοίκηση που ενώ πρέπει να δημιουργεί και να προάγει πολιτισμό, αθλητισμό, ανάπτυξη, δημιουργεί ελλείμματα και εφευρίσκει τρόπους να σταματάει ότι καλό πάει να γίνει στην χώρα μας? Και σε τι γλώσσα να του τα πω αφού ξέρει μόνο Ισπανικά? Άσε καλύτερα να μην πω τίποτα. Και η κρίση, τι γίνεται με την κρίση στην Ελλάδα με ρωτάει. Α το παλεύουμε του λέω εγώ, η Ελλάδα είναι πολύ ωραία χώρα, ωραίες θάλασσες, πολιτισμό, ελεύθερη κατάδυση, ψαροτούφεκο, αγώνες , ενώ ταυτόχρονα σκέφτομαι συγκριτικά, ότι πέντε μέρες πριν στην Πελοπόννησο πλήρωνα 50 ευρώ για ένα μικρό δωμάτιο χωρίς πρωινό, χωρίς κανένα service, με το κοντινότερο σουπερ μαρκετ να απέχει 3km, ενώ στην Τενερίφη πληρώνω 45 ευρώ το δωμάτιο με τρία γεύματα σε ξενοδοχείο 4 αστερων? Άσε δεν λέω τίποτα πάλι, εδώ ήρθαμε για άλλη δουλειά.

Ο αγώνας κυλάει όμορφα με τους αθλητές να ολοκληρώνουν τις επιδόσεις τους και τελευταίος αθλητής στη δική μου ζώνη είναι ο Σέρβος Branco PETROVIC με δήλωση 8.31.
Παίρνει θέση και δεν ξαναβγαίνει παρά μόνο αφού συμπληρώσει χρόνο 9.32 που του δίνει την πρώτη θέση, την καλύτερη επίδοση που έχει γίνει ποτέ σε αγώνα, και το παγκόσμιο ρεκόρ άπνοιας της CMAS.
Του προτείνω τον δίσκο για το πρωτόκολλο και αρχίζω αντίστροφη μέτρηση.
Ο Branco ολοκληρώνει με απόλυτη επιτυχία την διαδικασία και όλοι οι κριτές και οργανωτές έρχονται πάνω μας.
Συγχαίρουμε τον πανύψηλο BRANCO και βγάζουμε αναμνηστικές φωτό καθώς επίσης και με τους υπόλοιπους κριτές, αφού από αύριο θα είμαστε στον ωκεανό για το JUMP BLUE.

Σάββατο πρωί με το πούλμαν μεταφερόμαστε στην RADAZUL, σε ένα επιβλητικό μέρος όπου ο ηφαιστειογενής βράχος πέφτει σχεδόν κάθετα στη θάλασσα. Εκεί είναι κατασκευασμένα πολύ ωραία συγκροτήματα εξοχικών κατοικιών και στη θάλασσα έχουν δημιουργήσει με προσχώσεις ένα μεγάλο κυματοθραύστη από ηφαιστειακά βράχια, μια τεράστια επίπεδη επιφάνεια που δεξιά και αριστερά καταλήγει σε δύο προστατευμένες τεχνητές παραλίες.

Οι υποδομές απλές αλλά λειτουργικές από τις τουαλέτες έως τις ξύλινες επιφάνειες για ξάπλωμα και ηλιοθεραπεία, με βάζουν στο τριπάκι να σκέφτομαι τι θα είχαμε κάνει στην Ελλάδα , στα υπέροχα νησιά μας και τις παραλίες μας, αν αντί για βρωμιές και αποτσίγαρα, φροντίζαμε να δημιουργήσουμε κάποιες υποδομές απλές αλλά ενδεικτικές της νοοτροπίας ότι σεβόμαστε τον πολίτη και τον επισκέπτη και αντίστοιχα ο επισκέπτης σέβεται την φύση και τις υποδομές. Ίσως σε άλλη ζωή , σε άλλη χώρα.
Το Jump Blue είναι ένα άθλημα που δημιουργήθηκε από την CMAS με αθλητικό σκεπτικό, με προτεραιότητα στην εύκολη πρόσβαση στους θεατές, στους αθλητές, την επιτήρηση και την ασφάλεια των αθλητών.

Στο Jump Blue λοιπόν στήνονται  με τέσσερα ρεμέντζα σε βάθος 15 περίπου μέτρων , 4 σκοινιά που βγαίνουν στην επιφάνεια και ασφαλίζονται με μια σημαδούρα το καθένα , σχηματίζοντας ένα τετράγωνο με πλευρές των 15 μέτρων η κάθε μια.
Στο βάθος των 10 μέτρων ένα σκοινί 60μέτρων (4x15) προσαρμόζεται στα βασικά σκοινιά- άξονες και έτσι δημιουργείται ένας οδηγός πορείας στα 10 μέτρα βάθος με 60 μέτρα πορεία ανά κάθε γύρισμα. Το σκοινί είναι διαβαθμισμένο ανά μισό μέτρο και ο αθλητής κατεβαίνει στα 10 μέτρα αγγίζει τον δίσκο εκκίνησης και ακολουθεί το σκοινί διαγράφοντας υποβρύχια πορεία στα 10 μέτρα.
Όταν ολοκληρώσει την επίδοσή του, τοποθετεί ένα μανταλάκι  στο σχοινί που οριοθετεί την επίδοση του και αναδύεται. Υπάρχουν κριτές επιφανείας και ελεύθεροι δύτες ασφαλείας καθώς επίσης και κριτές αυτοδύτες στα 10 μέτρα με καθήκοντα καταμέτρησης. Το άθλημα αν και καινούριο έχει μεγάλη αποδοχή και έχει τις δικές του ιδιαίτερες τεχνικές δυσκολίες.

Κατά τα πρότυπα της δυναμικής και στο Jump Blue την μια μέρα έχουμε προκριματικούς και την άλλη μέρα οι πρώτοι οκτώ άνδρες και οι πρώτες οκτώ γυναίκες συμμετέχουν στον τελικό.
Ο καιρός δεν βοηθάει και πολύ. Ο ωκεανός ξεσπάει στα βράχια ακόμη και με ήρεμη θάλασσα δημιουργώντας ρεστία με ρεύμα και δύσκολες συνθήκες στην είσοδο έξοδο από το νερό. Το νερό ζεστό 25 βαθμούς , η ορατότητα μέτρια έως καλή περίπου 15 μέτρα αλλά με αυτό το πράσινο χρώμα του ωκεανού που διαφέρει από το δικό μας γαλάζιο.
Οι άνδρες με επιδόσεις από 140 έως 170 μέτρα περνάνε στον τελικό. Τρείς Ιταλοί , ένας Γάλλος, ένας Κροάτης, ένας Τούρκος , και δύο από το Equador είναι στον τελικο.
Οι γυναίκες από 118 μέτρα και πάνω είναι στον τελικό .Δύο Ιταλίδες, δύο Γαλλίδες, δύο Κροάτισσες , μια Τουρκάλα και μια Αυστριακή συμπληρώνουν την οκτάδα του τελικού.

Επιστρέφουμε αργά και καταπονημένοι στο ξενοδοχείο. Φαί, συγκέντρωση κριτών, video, ενστάσεις, ακυρώσεις, αποτελέσματα. Το βράδυ συγκέντρωση αρχηγών ομάδων και τελικές οδηγίες.
Κυριακή πρωί στο ίδιο μέρος για τον τελικό του Jump Blue. Οι οκτώ πρώτοι άνδρες και οι οκτώ πρώτες γυναίκες θα διαγωνιστούν με σειρά αντίστροφη της χθεσινής τους κατάταξης. Ο όγδοος θα ξεκινήσει πρώτος, ο έβδομος δεύτερος και ο πρώτος τελευταίος. Αυτό δίνει ένα μικρό πλεονέκτημα σε όποιον πέσει τελευταίος γιατί θα γνωρίζει τις επιδόσεις των άλλων. Το αγώνισμα ξεκινάει στις 9:30 με πρώτη την αθλήτρια Maria KEDWANI από την Αυστρία, η οποία πετυχαίνει επίδοση 126.75 μέτρα και ολοκληρώνει με άνεση το πρωτόκολλο. Μεγάλες επιδόσεις έχουμε από την Lidija LIGIC ( Κροάτισσα) με 148.75 μέτρα, την Τουρκάλα BILGE με 150.37 μέτρα που όμως παθαίνει οριακά black out και ακυρώνεται. Η Ilaria BONIN δείχνει ασταμάτητη και με 158.54 μέτρα κάνει νέο παγκόσμιο ρεκόρ και βγαίνει σε άψογη κατάσταση. Τελευταία αγωνίζεται η Γαλλιδούλα Sophie JAQUIN  κάνει μεγάλη επίδοση με 161.42. δεν καταφέρνει όμως να ολοκληρώσει σωστά το πρωτόκολλο και έτσι η επίδοσή δεν μετράει και η πρώτη θέση και το νέο παγκόσμιο ρεκόρ κατοχυρώνεται στην ILARIA  η οποία καταχαρούμενη οδηγείται για το αντιντόπινγκ κοντρόλ.

Συνέχεια με τους άνδρες λοιπόν και ο Ιταλός Michelle FUCARINO κάνει μεγάλη επίδοση με 175.66 μέτρα που είναι νέο παγκόσμιο ρεκόρ.
Ο Andrea VITTURINI που ακολουθεί , κάνει ακόμα μεγαλύτερη επίδοση με 177.76 μέτρα, αλλά αποτυγχάνει για ενα δευτερόλεπτο στο πρωτόκολλο και έτσι χάνει και τη θέση και το ρεκόρ.
Στην δεύτερη θέση πλασάρεται ο Alfredo ROSADO από το Equador με 172.76 μέτρα και τρίτος ο Κροάτης Goran COLAK με 170 μέτρα.

Επιστροφή στο ξενοδοχείο, φαγητό και πολύ δουλεία στο παρασκήνιο για τα τελικά αποτελέσματα.
Στις 6 η ώρα θα γίνει η επίσημη απονομή των μεταλλίων όλων των αγωνισμάτων και μετά η τελετή λήξης.

Οι αθλητές όλων των κατηγοριών δέχονται την επιβράβευση από επίσημους παρισταμένους και σε κάθε αγώνισμα ακούγεται ο εθνικός ύμνος της χώρας του πρώτου αθλητή. Οι Ιταλοί έχουν συνωστισμό στα βάθρα και οι επευφημίες δίνουν γιορταστικό χαρακτήρα στην τελετή.
Μετά το τέλος της επίσημης τελετής οι Ισπανοί διοργανωτές έχουν ετοιμάσει μια έκπληξη. Έχουν οργανώσει μια φιέστα σε μια παλιά παραδοσιακή ταβέρνα με αρκετό υπαίθριο χώρο και εκεί έχουν αναμνηστικά και βραβεία για αθλητές αλλά και διοργανωτές.

Φαγητό και μπύρα άφθονη. Τρία ψητά γουρουνόπουλα μου θυμίζουν Ελλάδα και κλασική αθλητική διατροφή (Οvelix). Φυσικά υπάρχει μια τεράστια παέλια (παραδοσιακό Ισπανικό ριζότο) και όλα αυτά σε ένα χαλαρό κλίμα γιορτής που ενώνει αθλητές, διοργανωτές και κριτές , λαούς με διαφορετικές κουλτούρες και νέα παιδιά με μεγαλύτερους που ανταλλάσουν γνώσεις και απόψεις.
Ίσως αυτό να είναι το καλύτερο κομμάτι των αγώνων, η χαλαρή φιέστα χωρίς την ένταση των προηγούμενων ημερών και χωρίς το άγχος της επίδοσης.

Μια ακόμη έκπληξη από τον πρόεδρο της FEDECAS που έχει φέρει την καρναβαλική παραδοσιακή ορχήστρα και τρεις κοπέλες βασίλισσες του καρναβαλιού με φανταχτερές φορεσιές χορεύουν και δίνουν το έναυσμα για γλέντι και χορό που θα κρατήσει μέχρι να μας …διώξουν κατά τις 2 η ώρα το πρωί. Το πούλμαν ξεκινάει για το αεροδρόμιο στις 6 το πρωί έτσι έχω μόνο τρείς ώρες ύπνο αλλά δεν βαριέσαι στο ταξίδι της επιστροφής θα αναπληρώσω δυνάμεις.
Επιστροφή λοιπόν στην πατρίδα με πολλές προτάσεις για διοργάνωση πανευρωπαϊκού η και παγκόσμιου πρωταθλήματος στην Ελλάδα, με νέους φίλους και πολλές όμορφες εικόνες.

Τελικά είχε δίκιο ο πρόεδρος το ταξίδι στην Τενερίφη έπρεπε να γίνει.






















































































































































Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου